Би намрын тэнгэрт хоригдон амьдарсан шувуу
Биелэшгүй бүхнээр хүсэл болгон амьдарч
Билгийн гэгээг дотроосоо тэмтчин бэтгэрч
Бүүдгэр тэнгэрийн хоосоноос өөрийгөө хайсан шувуу
Би намрын тэнгэрт хорогдон амьдарсан шувуу
Нуурын мандалд дэлбээлсэн цэцгийн гэгээнд сатаарч
Нууцхан эгшиглэх гунигт аялгуунд уярч
Шаналал үл танигдах өнгийн орныг зорилгүй
Шүүдрэн уянгат шаргал тэнгэрт хорогдон амьдрах шувуу
Би намрын тэнгэрт дүүлж амьдрах шувуу
Бүлээхэн бодлоор жихүүн жаврыг үргээж
Буйдхан эргэх аниргүй хорвоог
Битүүхэн жиргээгээр хөглөж
Бэлгүй тойрох цагийн салхитай наадсаар
Би намрын тэнгэрт бардам халих шувуу
чимээгүй оршино номноос 2006

Цаг хугацаанаас
Алгаа дэлгэхэд нисэн одох гэрэлт шувууг атган хоцорном
Цаг хугацаанаас
Усны мандал дахь өнчин сар санаа алдахад цэцэг дэлбээлэхийг үзнэм
Цаг хугацаанаас
Шаргал өвсний уйлалдаан огторгуйд цуурайтахыг сонсном
Цаг хугацаанаас
Асуухад минь асуултаар хариулах дуугүй бурханыг олж ярилцнам
Цаг хугацаанаас................2008.2сар seul

Би унтаа мэт сэрүүн мэт нойрноосоо сэрэхэд
Хөх намрын шаргал тэнгэр амгалан дүнхийнэ
Гашуун бүүр гашуун тэр шаналалт итгэлийн цэцгэнд
Ганцаараа би орчлон мартан дурласан байна
Би нээгдсэн мэт хаалттай мэт сэтгэлээ ярахад
Намрын гунигт дуу ниссээр орчлонгийн хоосонд шингэнэ
Нууц бүүр нууц гэрэл аялгуун зүгт
Нарнаас зугтан өөрийн дотроо төөрнөм
Би байгаа мэт байхгүй мэт өөрийгөө хайхад
Эвлүүлдэг тоглоом мэт тавилан минь тэнгэрийн аясаар эргэлдэнэ
Эвдэрсэн бүүр эвдэрсэн сэтгэлээ эвлүүлэн уйд автахад
Эрээд олдоогүй утга учир гэрийн минь үүдэнд өндийдөг

Хайртай гэдэг үгийг би
Хүлээлт гэж ойлгосон
Би чамайг хүлээсэн …..
Хүлээх хүлээхдээ..
Хүн чулуу мэт нарны гэрлийг нулимсаараа хэмжин хүлээсэн
Хүлээх хүлээхдээ ..
Хөх тэнгэрийн өнгийг гундуулж
Хүн нуурын усыг ширгээж хүлээсэн
Хүлээх хүлээхдээ ..
Өдөр шөнийг эд эсээрээ мэдэрч
Өнчин сар шаргал нарыг нүдээрээ манаж хүлээсэн
Хүлээлт гэдэг үгийг би хайр гэж ойлгосон
Би чамайг хайрласан
Хайрлах хайрлахдаа
Хаврын шувуудын бараанаас зүсээ бууруулж
Харзны хүйтэнд зүрхээ дүрж хайрласан
Хайрлах хайрлахдаа
Энгэрт минь байгаа бүх л зүйлээ
Элсний ширхэг болгоод гараасаа асгаж хайрласан
Би
Цэцэг мэт дэлгэрээд намрын өвс мэт хагдарахад
Чи
Эрвээхэй мэт орхин нисээд сэтгэл дотор минь шарх болоод нуугдчихсан
Хайртай гэдэг үгийг би
Хүлээлт гэж ойлгосон
Би хүлээсэн
Хүлээлт гэдэг үгийг би
Хайр гэж ойлгосон
Би чамайг хайрласан

Хархан нүдний чинь толинд өөрийгөө ширтэн зогсоход
Ханхай цээж минь амь орж чинийх мэт болмуй
Гэрэлд шатах эрвээхэй мэт нүдэн дотор чинь орж шатаад
Гил шөнийн зүүдээ хүртэл чиний нүдээр дүүргэсэн
Нүдээрээ чи сэтгэлийг минь нэгжин ширтэхүйд
Нүгэлээ нуугаад чамд л анх дурласан гэж хэлмээр
Нүд чинь надад намайг мартуулна бас сануулна
Нөмгөн модод шиг тийм гунигтай тийм гоо үзэсгэлэнтэй

Зөвхөн нэрийг чинь сонсоход шүлэг мэт сонсогддог
би чамд тийм л хайртай
Зүүдээ манахад чи ирвэл мөнхөд сэрэхийг хүсдэггүй
би чамд тийм л хайртай
Зөн совин муугаар татахад хамгаас түрүүнд чамд зовнидог
би чамд тийм л хайртай
Зөөлөн амьсгаа чинь чихэнд шүргэхэд хорвоог мартдаг
би чамд тийм л хайртай
Хэн нэгний гар хацарыг чинь иллээ гэж зүүдлээд сэрээд зүүд байсанд
баярладаг
би чамд тийм л хайртай
Хэзээ ч би чиний дэргэд байж чадна гэж үнэнээсээ амалдаг
би чамд тийм л хайртай
Халуун нулимсыг чинь гараараа нь биш зүрхээрээ арчдаг
би чамд тийм л хайртай
Хайргүй гэдэгийг чинь мэдсээр байж хүлээн суудаг
би чамд тийм л хайртай

Амжиж хэлж чадаагүй үгээ араас чинь харж өөртөө шивнэчихээд
Арван найман нас шигээ ахиад л нэг гуниж үзсэн
Алганы хонхорхойд нулимсаа тогтоон зогсохдоо
Алаг нүдэнд чинь зовлон бүү тогтоосой гэж бурханд би залбирсан
Цэцэг соёлсон харцыг чинь үгээрээ урлаж
Цээжний гүн дэх шархаа мөнхийн болгоод хадгалсан
Цаг хугацаанд би итгээгүй чамайг мартахыг хүсээгүй юм
Цасны түрүүнд ирэх шувуу шиг дууч зүрхэндээ хөг болгоод нуучихсан
Харваад өнгөрсөн од мэт чамайг цаг хугацаанаас харамлахдаа
Хамаг сэтгэлээ уйтгар гунигаар дүүргэчихсэн
Хагацахын цагт өөртөө шивнэсэн үгээ
Намайг мартахын цагт чангаар чамд дуулгах гэж
Намрын хөх тэнгэрт шувуу болгоод нисгэчихсэн

Чи минь яагаад шувуу болоод нисчихэв ээ ?
Чиглээд ниссэн тэнгэр чинь жаргалтай харагдав уу?
Чамд тоглосон хайрын минь аялгуу уйтай санагдав уу ?
Чанга тэврээд шивнэсэн үгс чинь хаврын салхинд хийсчихэв үү?
Чамд зориулсон шүлгүүд минь тоосонд дарагдсан дэлбээ мэт өнгө алдана
Чилсэн зүрх минь чиний хойно сүрэгээсээ төөрсөн ангир мэт гуниглана
Чиний тулгасан чамгүй хорвоод утга учир минь сүрэглэн одоход
Чанадын хол чиний бараа хоосонтой нөхцөн үгүй болмуй
Гэлээ ....
Чимээгүй л одсон чиний хойноос
Чилсэн зүрхэндээ уянга татуулсаар
Орь ганцаардлаар давалсан нулимсан нуураар хань хийсэн
Оройд нь гэгээ татсан уул болж хоцорлоо

Алгаа дэлгэхэд зүүдний мянган шувуу чиний зүг одно
Аяархан санаа алдахад салхи хүртэл чиний нэрээр дуудах шиг
Айсуй дурлалын чимээнд унтаа бүхэн амь ороход
Анир чагнагч сэтгэл минь атганд чинь багтахаар жижгэрсэн байна
Хаа сайгүй чиний дүр гуниг төрүүлэн тодроход
Хайрын нулимс минь шүлэг болон ард чинь дусална
Харцан дахь зовлонгоо нуун чиний зүг харахад
Хэн нэгэнд өгсөн хайр чинь манаач мэт хуруунд чинь гэрэлтэнэ

Би унтаж байгаа гэвэл та нар сэрүүн байна
Би сэрүүн байгаа гэвэл та нар унтаж байна
Сэрүүн унталт хоёрын хооронд
Сохор хараатай хоёрын ялгаа бий
Би явж байгаа гэвэл та нар нисэж байна
Би нисэж байгаа гэвэл та нар явж байгаа хүмүүсээ
Нисэх явах хоёрын хооронд тэнгэр газрын ялгаа бий
Би үхэж байгаа гэвэл та нар амьдарч байна
Би амьдарч байгаа гэвэл та нар үхэж байна
Үхэл амьдралын хооронд үнэн худлын үнэ цэнэ гэж бий
Үнэн гэж би бол худал гэж та нар
Худал гэж би бол үнэн гэж та нар
Үнэн худлыг би ч та нар ч шүүж чадахгүй
Үхлийн цаана үнэнийг минь шүү хүмүүс ээ

Өлгий авс хоёрын хоорондох агшин зуурын цаг мөчүүд
Өмчилсөн эс өмчилсөн эрх чөлөөт хоромууд
Гэрэлтэй гэрэлгүй үргэлжлэх бодлууд
Гэмгүй гэмтэй ард үлдэх мөрүүд
Бүгдийг нь март.....
Зүүд шиг маргааш үлгэр шиг өчигдрийг нэгэн жүнзэнд хундаглаад
Зөвхөн өнөөдрийн төлөө тогтооёо
Мэдэрхүйн сэрэлд чинь худал хуурмагыг өгсөн энэ хорвоо
Мэдсэн ч мэдээгүй ч биднийг бүгдийг хуурсан
Манан дунд төөрсөн хурга шиг бидний амьдралд
Магад амьд явах хүсэл минь сэрүүн байна
Мандтугай хуурамч амьдралын төлөө
Маргааш нар мандана гэж өөрсдийгөө хууран тогтооёо
Нар мандана хүмүүс сэрнэ
Үгүй бид мөнхийн нойронд автсан байна
Сар гийнэ сарны амьдрал эхэлнэ
Үгүй бид зүүдлэж байна энэ амьдрал биш
Мөнхийн мөнхөд биднийг хуурсан амьдралын төлөө
Мөнгө,өнгө өнөөдөр мандтугай гэж
Хундага өргөе

Бодлын алсаас гэрэл зууж ирсэн
Борхон шувуу цээжиндээ шархтай
Бохирон суухад бороо шаагих намрын төгөлд
Болзсон газраа хүлээх цаг хугацаа сарны тарни уншина
Хацрыг минь зөөлөн илэх тэр мэдрэмж
Харанхуйд уусан мартагдсаар
Хаа ч юм харсан тэр бүсгүйн дүр
Хуруундаа бөгжтэй зүүдэнд минь үзэгдэнэ
Хэлбэр дүрсгүй цаг хугацаанаас
Хэлбэр дүрс олон ажиглахуйд
Хэний ч амтлаагүй гунигыг одоо би амталж байна
Хүсэл хясалын дундаас хоосонг мэдрэх ийм л гайхамшиг ..

Зах нь сэмэрсэн ганц шаргал навч хийсээр ертөнцийн
                     гүнд унана
                           яруу найрагч санаа алдана
Зүрхний угт дусах ганц дусал нулимсны чимээ цуурайтна
                 яруу найрагч тэнгэрийн хажууд зогсоно
Зүхэл хараал инээд дунд ганц гэрэл сүүмийнэ
                 яруу найрагч гэгээ түгээн тэнүүлчилнэ
Залуу халуун гэрэлт насыг хөгшин хорвоо хөл доороо элээнэ
           яруу найрагч нулимсаа бүгээн сараар арчина
Зөрөөд өнгөрөх цаг хугацаа зогсон эргэн харахад
         яруу найрагч шүлгээ үлдээн тэнгэрт уусан шингэнэ

Хувь тавилан хэмээх гүүрэн дээр ганцаараа л зогсном
Хоёр зүгт минь бурхан чөтгөр хоёр хүлээн сууна
Хар цагаан гэрэл сүүдэрийн дайн дотор минь өрнөж
Халуун хүйтэн цаг хормуудаас сүнс минь уйдан гуниглана
Энэ бүхний эцэст эргээд л эхлэл юм гэж үү ?
Эргэлдэн хийсэх навч хаана унах юм бол ?
Эгшиглэн ............................
Эцэсийн эцэст надад намайг л орхи,тэр л үнэн
Хүсэл хясалын эргүүлэг дунд өөрийгөө л таньчихаад
Хамгийн сүүлчийн удаа өөрийнхөө ертөнцөд төөрөн шингэмээр л
Хамгийн чангаараа эрх чөлөө гэж өөртөө шивнэчихээд
Хавцалын ёроолруу өөртөө үнэнч чигээрээ нисмээр л
Тэнд л.........

Үхэл гарыг минь атгаад одоо явах уу?гэж асууж байна
Үгүй надад амьдрах хүсэл байна гэж би хариулав
Төгс бус хорвоод надаас илүү гайхамшиг байна уу ?( үхэл асуув)
Төгс төгөлдөрийг хүсэх хүсэл хүмүүст байна гэж би хариулав
Үхэл бодлогширч:
Тэгвэл чамд юу байна ?асуув
Тэргэл сарны гэрэл,чамайг таних хүсэл, “үнэн”гэдэг асуулт
Тэрсэлж явсан хорвоодоо хайрын цэцэг ургуулах хүсэл
Тэгээд л боллоо...
Үхэл цааш эргэн:
Үхнэ гэдэгээ бүү март шивнэв
Хаа нэгтээ буй төгс төгөлдөр итгэх итгэлээ
Хуудас цаасан дээр амьдруулчихаад
Бардам зүрх ,хүүхдийн сэтгэл гарт чинь атгуулья
Нар мандаж байна

Тамхины утаа суунаглах цэнгээний газарт царай чинь өнгө
                                                                             нэмнэ
Тансаг дарс шимэх уруулд чинь зуурхан жаргалуудын түүх
                                                                             дурайна
Таазаа хөдөлгөн бүжихэд чинь эрчүүд шунаг харцаараа
                                                                             чамайг үнсэж
Таван зоосны үнэтэй сэтгэлийг чинь нэг л шөнийн
                                                                   амтаар хэмжинэ
Уйтгараа үлдээсэн зочдын мөр чиний биеэр дурайж
Ухаангүй өнгөрүүлсэн шөнүүд өчигдрөөр чинь дүүрэн
Уйллаа гээд чи ямар нулимсны амт мэдэх биш
Уучиллаа гээд чи ямар уужуу сэтгэлийг мэдрэх биш
Хайрын тухай мэдэхгүй чамтай би хайр ярихгүй
Хамгийн сүүлчийн удаа нүцгэнээрээ тэвэрт минь багт
Харанхуй чимээгүй шөнийн тэнгэрийг
Халуун янаг дуугаараа надаа зориулж өнөөдөр л цочоо

Сүүлчийн зоосоо үдсэн хэтэвч минь хов хоосон
Соёлт хотын гудамжууд намайг танихаа болжээ
Сэтгэл сэргээх бодол ч үгүй итгэл ч үгүй
Санаа алдан шивнэхэд эзэнгүй хорвоо дүнхийнэ
Аяа тэнгэр минь юутай сайхан юм вэ?
Агшин зуур инээсэн хуурамч өнөөдөр үгүй
Аз жаргалаар хууран дуудах маргааш ч үгүй
Алдуурах хүсэл ч үгүй хов хоосон
Сүүлчийн зоосоо үдсэн хэтэвч минь хов хоосон
Сайхан хорвоогын хуурамч дүр арчигдах энэ л агшин
Салж хагацмааргүй уудам эрх чөлөө
Аяа амьдрал надад ийм эрх чөлөө амсуулж байлуудаа

Тэнгэр инээмсэглээд
Шувуудын барааг залгив
Намар сэрнэ
---------------------------------
Цагаахан цасан доороос
Гоо гуниг өндийнө
Хавар болчихож
--------------------------------
Мөсний зулайг
Гараараа илэхэд
Сэтгэл даарна
-----------------------------------
Харанхуй дундаас
Хэн нэгэн хашгирахад
Залуу нас минь сэрлээ
--------------------------------
Нүдэн дотор чинь
Ганц хун уйлна
Чи даанч мэдэхгүй
----------------------------------
Энд юу ч алга
Ядаж нулимс ч алга
Цаг хугацаа бүгдийг арчихаж ...
----------------------------------------------------------------------

Алган дээрх хорвоо минь хуучирч элэгдэнэ би ч мартагдана
Ахиад арван найман нас шигээ амьдралын захад зогсож чадахгүй
Лааны гэрэлд хатсан урсаж амжаагүй нулимас шиг
Сэтгэлийн ёроолд үлдсэн бичигдэж амжаагүй шүлэг шиг
би мартагдана
Аяа амьдрал ийм л гунигтай
Аянч хунг эцсийн удаа үдэх шиг залуу насаа би үднэ
Алагхан нүдний минь гал сарниж жавар хургана
Аяа амьдрал ийм л гунигтай
Нэрийг минь дууч он цагс хар хөнжилөөрөө бүтээж орхих
Нүцгэнээрээ үнэнд дөхөхийг хүсэхэд цаг хугацаа төөрүүлж хясах
Аяа амьдрал ийм л гунигтай
Амжиж далайн захад зогсож өчүүхэн хүн гэдэгээ мэдрэх
Амжиж Өглөөний нарыг харж шүүрс алдах
Амжиж гэрэлт хүмүүсийг амьдад нь хайрлах
Амжиж Навчсын бүүвэйн сэрж нүгэлт хорвоогоос уйдах
Аяа амьдрал ийм л гунигтай