Амжиж хэлж чадаагүй үгээ араас чинь харж өөртөө шивнэчихээд
Арван найман нас шигээ ахиад л нэг гуниж үзсэн
Алганы хонхорхойд нулимсаа тогтоон зогсохдоо
Алаг нүдэнд чинь зовлон бүү тогтоосой гэж бурханд би залбирсан
Цэцэг соёлсон харцыг чинь үгээрээ урлаж
Цээжний гүн дэх шархаа мөнхийн болгоод хадгалсан
Цаг хугацаанд би итгээгүй чамайг мартахыг хүсээгүй юм
Цасны түрүүнд ирэх шувуу шиг дууч зүрхэндээ хөг болгоод нуучихсан
Харваад өнгөрсөн од мэт чамайг цаг хугацаанаас харамлахдаа
Хамаг сэтгэлээ уйтгар гунигаар дүүргэчихсэн
Хагацахын цагт өөртөө шивнэсэн үгээ
Намайг мартахын цагт чангаар чамд дуулгах гэж
Намрын хөх тэнгэрт шувуу болгоод нисгэчихсэн
0 Responses