Зах нь сэмэрсэн ганц шаргал навч хийсээр ертөнцийн
                     гүнд унана
                           яруу найрагч санаа алдана
Зүрхний угт дусах ганц дусал нулимсны чимээ цуурайтна
                 яруу найрагч тэнгэрийн хажууд зогсоно
Зүхэл хараал инээд дунд ганц гэрэл сүүмийнэ
                 яруу найрагч гэгээ түгээн тэнүүлчилнэ
Залуу халуун гэрэлт насыг хөгшин хорвоо хөл доороо элээнэ
           яруу найрагч нулимсаа бүгээн сараар арчина
Зөрөөд өнгөрөх цаг хугацаа зогсон эргэн харахад
         яруу найрагч шүлгээ үлдээн тэнгэрт уусан шингэнэ
Labels:
1 Response
  1. Нямка Says:

    Хоосон сэтгэгдэл үлдээв.