Тэнгэр инээмсэглээд
Шувуудын барааг залгив
Намар сэрнэ
---------------------------------
Цагаахан цасан доороос
Гоо гуниг өндийнө
Хавар болчихож
--------------------------------
Мөсний зулайг
Гараараа илэхэд
Сэтгэл даарна
-----------------------------------
Харанхуй дундаас
Хэн нэгэн хашгирахад
Залуу нас минь сэрлээ
--------------------------------
Нүдэн дотор чинь
Ганц хун уйлна
Чи даанч мэдэхгүй
----------------------------------
Энд юу ч алга
Ядаж нулимс ч алга
Цаг хугацаа бүгдийг арчихаж ...
----------------------------------------------------------------------
Алган дээрх хорвоо минь хуучирч элэгдэнэ би ч мартагдана
Ахиад арван найман нас шигээ амьдралын захад зогсож чадахгүй
Лааны гэрэлд хатсан урсаж амжаагүй нулимас шиг
Сэтгэлийн ёроолд үлдсэн бичигдэж амжаагүй шүлэг шиг
би мартагдана
Аяа амьдрал ийм л гунигтай
Аянч хунг эцсийн удаа үдэх шиг залуу насаа би үднэ
Алагхан нүдний минь гал сарниж жавар хургана
Аяа амьдрал ийм л гунигтай
Нэрийг минь дууч он цагс хар хөнжилөөрөө бүтээж орхих
Нүцгэнээрээ үнэнд дөхөхийг хүсэхэд цаг хугацаа төөрүүлж хясах
Аяа амьдрал ийм л гунигтай
Амжиж далайн захад зогсож өчүүхэн хүн гэдэгээ мэдрэх
Амжиж Өглөөний нарыг харж шүүрс алдах
Амжиж гэрэлт хүмүүсийг амьдад нь хайрлах
Амжиж Навчсын бүүвэйн сэрж нүгэлт хорвоогоос уйдах
Аяа амьдрал ийм л гунигтай